De Eerste Kamer stemde vanmiddag in met een parlementair onderzoek naar het effect van discriminatiewetten. Hoog tijd, vinden Annemarie Jorritsma (VVD) en Paul Rosenmöller (GroenLinks). In De Nieuws BV vertellen de twee initiatiefnemers dat het onderzoek hard nodig is.

Hoe kan het dat discriminatie nog te vaak voorkomt, ondanks de strenge wetgeving? Dat is de kernvraag van een parlementair onderzoek dat de Eerste Kamer wil doen naar het effect van non-discriminatiewetten. Daarbij wordt specifiek gekeken naar de arbeidsmarkt, het onderwijs, sociale zekerheid en de politie.  

Discriminatie is geen links onderwerp

"Dit behoort tot de onderwerpen die zo hardnekkig zijn en waarschijnlijk in de wet wel goed zijn geregeld", zegt Rosenmöller. Volgens Jorritsma is artikel 1 [non-discriminatie] van de grondwet echt van ons allemaal. "Van links tot rechts, iedereen is het ermee eens dat dit een onderwerp is waar je je druk over hoort te maken. Het is toch, ik zou bijna zeggen, een kankergezwel in de maatschappij."

Van de gedachte dat discriminatie vooral een links onderwerp zou zijn krijgt Jorritsma puistjes. "Wij zijn een liberale partij en een liberale partij is tegen discriminatie. Punt." Ze wijst er ook op dat discriminatie breder is dan racisme. "Er is ook discriminatie van mensen die homoseksueel zijn, bijvoorbeeld dat ze niet meer op straat hand in hand kunnen lopen. Dat heeft niets met racisme te maken, maar is wel discriminatie."