Nederland gaat prat op zijn tolerantie, maar wat zeggen de cijfers? Er is in ieder geval veel bewustzijn van?het werk dat nog te verzetten is.

De leus Black Lives Matter waaide in de zomer van 2020 over van de Verenigde Staten naar Europa. Demonstranten eisten aandacht voor institutioneel racisme en sluimerende discriminatie in Nederland. Wat zeggen de cijfers over discriminatie en rassenongelijkheid in een land dat al sinds het rond 1700 de Hugenoten opving prat gaat op zijn tolerantie?

Kwart is gediscrimineerd

Het is dan ook niet verwonderlijk dat ruim een kwart van de Nederlanders in een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) uit 2018 zei recentelijk gediscrimineerd te zijn. Vooral Nederlanders van Marokkaanse, Turkse, Antilliaanse en Surinaamse afkomst ervaren geregeld discriminatie, ook vanuit de politie. Zo’n 30 procent zegt dat de politie hen meer in de gaten houdt dan anderen, veel meer dan het gemiddelde van 3 procent in het onderzoek. Autochtone hetero-mannen van 65 jaar of ouder, zonder beperking of handicap, ervaren de minste discriminatie. Bij sollicitaties wordt leeftijdsdiscriminatie het meest genoemd in het onderzoek, maar ook afkomst speelt dus een rol.